نوریاتو: عباس عطار متولد ۱۳۲۳ در خاش و دانش‌آموخته رشته مطبوعات و ارتباطات به علت بیماری سرطان در ۷۴ سالگی در پاریس چشم از جهان فروبست.
به گزارش مجله عکس نوریاتو، عباس در ۱۹۸۱ به مگنوم پیوست؛ و در ۱۹۸۵ عضو تمام وقت مگنوم شد؛ و همچنین از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ رئیس دوره‌ای مگنوم بود.
این عکاس نامدار ایرانی از سی‌وپنج سال پیش تاکنون علاوه بر عضویت در آژانس بین‌المللی عکس مگنوم، از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ ریاست دوره‌ای این آژانس را بر عهده داشته است.
عکس‌های عباس عطار در ژانری مانند «مستند»، «جنگ» و «مذهب» بانام مستعار «عباس» در دهه‌های گذشته موردتوجه رسانه‌ها و مدیاهای بزرگ جهان بوده است. اما برای ایرانیان عکس‌هایی که «عباس» از انقلاب ۱۳۵۷ از ایران گرفته است به دلیل موضوعات اجتماعی و تاریخی اهمیت بیشتری دارند.
از کتاب‌های منتشرشده از عکس‌های «عباس» می‌توان به «Retornos a Oapan»، «Sur la Route des Esprits» و «Allah O Akbar» اشاره کرد.
سایت «عباس و انقلاب» پروژه‌ای مشترک ازکمپین «خبرنگاری جرم نیست» و سایت ایران‌وایر به سردبیری و مدیریت «مازیار بهاری» است.
سال ۱۹۵۲ «عباس عطار» به همراه خانواده‌اش از ایران مهاجرت می‌کند. اولین عکسی که دوربین به گردن عباس آویزان است عکسی خانوادگی‌ست که هنگام خروج از فرودگاه مهرآباد به همراه پدر، مادر و سه برادرش توسط بدرقه کنندگان خانواده عطار از آنها گرفته‌شده است. در استقلال الجزایر عباس اولین عکس‌هایش را در سن ۱۴ سالگی می‌گیرد و در سن بیست‌و شش‌سالگی عکس‌هایش در مجلات و روزنامه‌های مهم دنیا منتشر می‌شوند.
در دهه‌های گذشته به همان اندازه که از «عباس عطار» عکس‌هایی در مدیاهای مختلف به چاپ رسیده است این عکاس مستند گفت‌وگویی با رسانه‌ها ایرانی و غیر ایرانی نداشته است.
مجله عکس نوریاتو این ضایعه جبران ناپذیر را به جامعه عکاسی ایران تسلیت می گوید.
