موضوعات مهم

ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹

ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹

ترجمه اختصاصی نوریاتو: اسامی نفرات برنده پرطرفدارترین رقابت عکاسی خبری دنیا اعلام شد. در ۱۱ آپریل مراسم اهدای جوایز در آمستردام برگزار شد و فتوژورنالیسم آمریکایی جان مور جایزه اول شصت و دومین دوره مسابقه عکاسی ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹ را از آن خود کرد. عکس جذاب او از یک کودک خردسال که درحالی که مادرش در حال بازرسی بدنی توسط پلیس مرزی آمریکا است گریه می‌کند توانست عنوان ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹ را از آن خود کند.

 

تصاویر مور سیاست دولت آمریکا برای جداسازی خانواده‌ها در مرز را نشان می‌دهد و نشان می‌دهد که چرا مخالفت عمومی با این سیاست تا این اندازه زیاد بوده است. به عنوان عکاس ارشد و خبرنگار ویژه گتی ایمیجز مور از سال ۲۰۰۸ روی مهاجرت و مشکلات مرزی تمرکز داشته است. به لطف تلاش‌های مور و چندین نفر دیگر عموم مردم با تصمیمات سیاسی مختلف مواجه می‌شوند و اقدام مناسب را نشان می‌دهند.

 

جان مور

 

“دختر گریان در مرز” ، جان مور، گتی ایمیجز  برنده ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹ – خانواده‌های مهاجر از ریو گرنده مکزیک عبور کرده بودند که توسط مسئولان دستگیر شده بودند. یانا (که نزدیک تولد دوسالگیش بود) و مادرش جزئی از یک کاروان مهاجر بودند که سفر خودشان را ماه آپریل از جنوب مکزیک آغاز کرده بودند. یانا از هندوراس، درحالی که پلیس مرزی آمریکا در حال بازرسی بدنی مادرش است، گریه می‌کند. مک‌آلن، تگزاس، آمریکا، ۱۲ ژوئن.

 

آلیس مارتینز عضو هیئت داوری می‌گوید: “این عکس بلافاصله اطلاعات زیادی راجع به داستان دراختیار شما قرار می‌دهد و در عین حال باعث می‌شود خودتان را با آن مرتبط بدانید…این عکس نوع دیگری از خشونت را به شما نشان می‌دهد که روانی است.”

 

این توانایی مور است که به او این امکان را داده است که توانایی‌های فنی و داستان‌سرایی خودش را با هم ترکیب کند تا یک تصویر تکان‌دهنده ثبت کند که نادیده گرفتن آن غیرممکن باشد و همین باعث شد جایزه ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹ را از آن خود کند. جالب است بدانید که مشکلات مهاجرت در مرز آمریکا در بخش داستان ورلدپرس فوتو نیز توانست عنوان به دست بیاورد. پیتر تن هوپن برای مجموعه عکس خودش با عنوان «کاروان مهاجرین» توانست جایزه اول این بخش را به دست بیاورد. این مجموعه عکس داستان ناامیدی، استقامت و امیدهای یک کاروان مهاجر ۷۰۰۰ نفری را از هندوراس بازگو می‌کند.

 

تن هوپن توضیح می‌دهد: “من می‌خواستم در مسیر یک زندگی جدید (یا چیزی که مردم امید دارند زندگی جدید باشد) بودن را پوشش دهم. من قصد داشتم روی زوایای انسانی، روابط بین مردم و نحوه کنترل آن تمرکز کنم.”

 

مطالعه بیشتر: ظهور کالوتایپ و رقابت با داگرئوتایپ

 

علاوه بر دسته‌بندی‌های اصلی، برندگان تک عکس و مجموعه عکس هشت دسته‌بندی جانبی نیز معرفی شدند. اکثر برندگان این بخش‌ها برای ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹ نیز نامزد شده بودند که نشان می‌دهد رقابت در این مسابقه عکاسی تا چه اندازه شدید بوده است. این رقابت توسط ۱۷ داور حرفه‌ای از ۶ منطقه جهانی با توازن زن و مرد برابر داوری شده است و شهرت خودش را برای معرفی استعدادهای قوی حفظ خواهد کرد.

 

عکاس‌های برنده ورلدپرس فوتو ۲۰۱۹ در یک نمایشگاه مسافرتی یک ساله شرکت خواهند کرد. این نمایشگاه که توسط بیش از ۴ میلیون نفر در ۴۵ کشور مختلف دیده می‌شود و اجازه می‌دهد مشکلات جهانی مهم که توسط این فتوژورنالیست‌ها ثبت شده‌اند توسط مخاطبان گسترده‌ای دیده شود.

 

پیتر تن هوپن

مجموعه عکس ورلدپرس فوتو سال

“کاروان مهاجرین” پیتر تن هوپن، یک دختر در طول پیاده‌روی روزانه از تاپاناتپک به نیلتپک گل می‌چیند. طی اکتبر و نوامبر ۲۰۱۸ هزاران نفر از مهاجرین آمریکای جنوبی به یک کاروان به سمت مرز آمریکا پیوستند. این کاروان که از طریق یک کمپین شبکه‌های اجتماعی مردمی جمع شده بودند ۱۲ اکتبر ۲۰۱۸، سن پدرو سولای هندوراس را ترک کردند و با پخش شدن خبر، مردم از نیکاراگوئه، السالوادور و گواتمالا نیز به آن‌ها پیوستند. در این کاروان ترکیبی بود از کسانی که دچار سرکوب سیاسی و خشونت شده بودند و کسانی که به امید پیدا کردن یک زندگی بهتر، از شرایط اقتصادی کشورشان فرار می‌کردند. سفر به همراه کاروان باعث امنیت بیشتر در جاده‌هایی می‌شود که قبلا مهاجرها ناپدید یا دزدیده شده بودند و یک جایگزین برای قاچاقچیان انسانی بود که مبالغ بالایی برای این کار می‌گرفتند

 

کاروان‌های مهاجری، در زمان‌های متفاوتی از هر سال به سمت مرز آمریکا حرکت می‌کنند. ولی این کاروان طبق گفته آژانس‌های سازمان ملل، با بیش از ۷ هزار مهاجر که حداقل ۲۳۰۰ نفر آن‌ها کودک بودند، بزرگترین کاروان سال‌های اخیر است. در مسیر شرایط خیلی سخت بود و مردم در دماهای بالای ۳۰ درجه سانتیگراد، حداقل روزی ۳۰ کیلومتر پیاده‌روی می‌کردند. کاروان به منظور اجتناب از گرما، هر روز ساعت ۴ صبح شروع به حرکت می‌کند. مانند دیگر کاروان‌ها، رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ با این کاروان هم مخالفت کرد. او این کاروان را تبدیل به یکی از نقاط کانونی گردهمایی‌های خودش کرد و از آن برای تاکید روی تصمیمش مبنی بر سیاست‌های مهاجرتی سختگیرانه و ساخت دیوار مرزی استفاده کرد.

 

لورنزو تاگنولی

اخبار عمومی، مجموعه عکس، برنده ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹

 

مطالعه بیشتر: پیشارافائل

 

“بحران یمن”، لورنزو تاگنولی، کونتراستو، برای واشنگتن پست – پس از نزدیک چهارسال درگیری در یمن حداقل ۸٫۴ میلیون نفر در خطر گرسنگی هستند و ۲۲ میلیون نفر (۷۵ درصد جمعیت) به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارد. درسال ۲۰۱۴ مسلمانان حوثی، قسمت‌های شمالی کشور را به کنترل خودشان درآوردند و منصور هادی، رئیس جمهور کشور را مجبور به تبعید کردند. درگیری‌ها گسترش یافت و هنگامی که عربستان سعودی به همراه هشت کشور دیگر که اکثرا عرب سنی بودند حملات هوایی خودشان را بر علیه حوثی‌ها آغاز کردند اوج گرفت. در سال ۲۰۱۸ این جنگ از طرف سازمان ملل بدترین بحران انسانی ساخته دست بشر نام گرفت. ائتلاف عربستان سعودی یمن را محاصره کردند و محدودیت‌های سختی را برای واردات مواد غذایی، دارو و سوخت اعمال کردند که درنهایت به بحران انسانی حال حاضر انجامید. در بیشتر مواقع این شرایط نزدیک به قحطی به دلیل کمبود غذا اتفاق نیافتاد بلکه دلیل اصلی آن قیمت بالای مواد غذایی بود که به دلیل محدودیت واردات، افزایش هزینه‌های حمل و نقل و اقتصاد رو به نابودی، اتفاق افتاده بود.

 

برنت استیرتون

 محیط زیست، تک عکس، برنده ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹

“آکاشینگا – شجاع‌ها” برنت استیرتون، گتی ایمیجز – آکاشینگا یک یگان تکاوری است که به عنوان یک جایگزین برای حفاظت از محیط زیست در نظر گرفته می‌شود. این یگان به جای مقابله با مردم، هدف آن همکاری با مردم به منظور دستیابی به منافع بلند مدت جامعه و محیط زیست اطراف آن‌ها است. آکاشینگا متشکل از زنانی است که سابقه محرومیت دارند. این گروه آن‌ها را قدرتمند می‌سازد، به آن‌ها پیشنهاد شغل می‎‌دهد و به مردم محلی کمک می‌کند به صورت مستقیم، از نگه‌داری محیط زیست منفعت ببرند. پترنولا چیگومبورا، یکی از اعضای یگان ضدشکار زنانه‌ای است که در پارک حیات وحش فوندوندو، زیمباوه درحال شرکت در تمرینات استتار است.

 

اولیویا هریس

موضوعات معاصر، مجموعه عکس، برنده ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹

“درگیری‌های ایرلند برای تغییر قانون سقط جنین” اولیویا هریس – مگان اسکات عضو کمپین تغییر قانون سقط جنین که مانند سنت بریجیت، حامی زنان ایرلند لباس پوشیده است ۲۵ می در خیابان بازار اصلی دابلین برای عکاس ژست گرفته است.

 

مطالعه بیشتر: تاریخچه و انواع مختلف رنگ قرمز

 

در ۲۵ می، اکثریت ایرلندی‌ها به تغییر قانون سقط جنین رای دادند. این قانون جز سخت‌گیرانه‌ترین قانون‌های سقط جنین در دنیا بود. یک رفراندوم در سال ۱۹۸۳ باعث شد که قانون اساسی ایرلند ۸ اصلاح بخورد که سقط جنین حتی در مواردی که ناشی از تجاوز بود را نیز ممنوع می‌کرد. قبل از رفراندوم سالانه حدود ۳۰۰۰ زن برای سقط جنین به انگلیس سفر می‌کرند. در سال ۲۰۱۲ پس از اینکه دکترها ساویتا هالاپاناوار را از سقط جنین منع کردند و او بر اثر سپسیس جان خود را از دست داد ایرلند را در یک شوک فروبرد و مردم را متحد کرد تا برعلیه قانون سقط جنین اقدام کنند. این اعتراضات گسترش یافت و باعث بحث‌‎هایی شد که عنوان می‌کردند محدودیت زنان روی تمام جامعه تاثیر می‌گذارد. حامیان این کمپین ابتدا این اعتراضات را در فضای مجازی شکل دادند و سپس به شکل تظاهرات و اجرای نمایشی آن را به خیابان‌ها کشاندند. حدودا دو سوم مردم ایرلند در این رفراندوم شرکت کردند و ۶۶٫۴ درصد به تغییر محدودیت‌های سقط جنین رای دادند. در پایان سال رئیس جمهور ایرلند یک لایحه قانون اساسی را امضا کرد که سقط هرگونه جنین زیر ۱۲ ماه را بدون هیچگونه هزینه‌ای برای مردم ایرلند آزاد می‌کرد.

 

فروغ علایی

ورزش، مجموعه عکس، برنده ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹

“گریه برای آزادی”، فروغ علایی – در ایران ورود به استادیوم برای زنان ممنوع است. به خاطر اینکه فوتبال پرطرفدارترین ورزش کشور است، این ممنوعیت یک مشکل عمومی بحث‌برانگیز است. در یک مارچ ۲۰۱۸، رئیس فیفا، جیانی اینفانیتو، با حسن روحانی، رئیس جمهور ایران برای رفع این مشکل ملاقات کرد. در شبکه‌های اجتماعی نیز، گروه‌های مختلف رئیس جمهور را تحت فشار قرار دادند تا درنهایت، در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۸، یک قانون به استادیوم‌های آزادی و تختی اجازه داد تا تعدادی از زنان انتخاب‌ شده را برای مسابقات بین‌المللی به استادیوم راه دهند. امتیاز ورود طرفداران خانم فقط برای مسابقات بین‌المللی صادر شد و پس از اعتراض یکی از مسئولان ارشد قضایی، این قانون لغو شود. در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۸، رئیس فیفا خواست که تماشاچی‌های زن را به او نشان دهند. در این مسابقه فقط زنان انتخابی حق ورود را داشتند و تعداد زیادی از زنان دیگر هم پشت درهای بسته ماندند.

 

کریس مک‌گرث

 

“ناپدید شدن جمال خاشقچی”، کریس مک‌گرت، گتی ایمیجز – ۱۵ اکتبر یک مرد ناشناس، در حالی که محققان سعودی به کنسولگری عربستان در استانبول می‌رسند، سعی می‌کند خبرنگارانی را که می‌خواهند ناپدید شدن جمال خاشقچی را پوشش دهند دور نگه دارد.

 

مارکو گوالازینی

 

مطالعه بیشتر: ۷ دلیل برای خندیدن از نگاه فرانس هالز

 

“بحران دریاچه چاد”، مارکو گولازینی، کونتراستو – یک بحران انسانی در حوزه رودخانه چاد در جریان است که به خاطر مجموعه‌ای از رقابت‌های سیاسی و فاکتورهای محیط زیستی ایجاد شده است. دریاچه چاد که زمانی یکی از بزرگترین دریاچه‌های آفریقا و خط زندگی ۴۰ میلیون نفر بود، دچار یک بیابان‌زایی عظیم شده است. به خاطر آبیاری بدون برنامه، خشکسالی رو به افزایش، جنگل‌زدایی و مدیریت نادرست منابع، اندازه این دریاچه طی ۶۰ سال گذشته، ۹۰ درصد کاهش یافته است. روش‌های سنتی تامین معیشت، مانند ماهیگیری از بین رفته است و کمبود آب باعث درگیری بین کشاورزان و دامداران شده است. گروه جهادی بوکوحرام که در این منطقه فعال است از سختی‌ها و قحطی موجود در منطقه منفعت می‌برد و به آن دامن می‌دهد. این گروه از روستاهای محلی برای عضوگیری استفاده می‌کند و این درگیری‌های طولانی مدت ۲٫۵ میلیون نفر را کشته است که با ناامنی غذایی تشدید می‌شود.

 

نشنال جئوگرافیک

 طبیعت، مجموعه عکس، برنده ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹

“شاهین‌ها و نفوذ اعراب” برنت استیرتون، گتی ایمیجز برای نشنال جئوگرافیک – یک شاهین اروپایی ماده با جوجه‌‎های خودش در اردن سنت مغولستان. شاهین‌های اروپایی به دلیل از دست رفتن اقامت‌گاه و تجارت غیرقانونی حیوانات وحشی در خطر انقراض هستند. شکار با شاهین که هزارسال پیش انجام می‌شد به خاطر تلاش‌های دنیای عرب دوباره به صورت بین‌المللی در حال احیا است. یونسکو شکار با شاهین را به عنوان میراث فرهنگی ناملموس به رسمیت می‌شناند. پرورش شاهین‌ها در اسارت باعث شده است تجارت این حیوانات وحشی کاهش یابد ولی هنوز هم برخی از شاهین‌ها در حیات وحش در خطر دستگیری و دیگر فاکتورهای انسانی مانند برق‌گرفتگی توسط خطوط برق با طراحی نامناسب، تجزیه زیستگاه و مواد شیمیایی مورد استفاده در صنعت کشاورزی هستند. همچنین با اینکه پرورش پرندگانی مانند شکارچیان هابورا برای شکار کار شکار را آسانتر نموده است، انجمن پرنده‌شناسی بریتانیا گزارش داده است که جمعیت هابوراهای وحشی رو به کاهش می‌باشد.

 

جان تی پدرسون

 ورزش، تک عکس، برنده ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹

بوکس در کاتانگا، جان تی پدرسن. – یک بوکسور با نام مورن آجامبو (۳۰ ساله) در حال تمرین در باشگاه مشت‌زنی کرگرن در کاتانگا یک خیابان پرجمعیت در کامپالا، اوگاندا است.

 

مطالعه بیشتر: منطقه ممنوعه چرنوبیل

 

بیش از ۲۰ هزار نفر در کاتانگا زندگی می‌کنند که اغلب فقیر هستد. این باشگاه مشت‌زنی هیچ سرمایه خارجی دریافت نمی‌کند. آجامبو که مادر هفت بچه است در تیم زنان اوگاندا حضور دارد. بوکس مردان تاریخچه طولانی در اوگاندا دارد ولی زنان بوکسور فرصت‌های کمی برای رقابت در سطح جهانی دارند.

 

فینبار اوریلی

پرتره – تک عکس، برنده ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹

“مد داکار” فین‌بار اوریلی – داکار یک قطب در حال رشد از مد فرانسه‌-آفریقا است، مقر اصلی تلویزیون مد آفریقا است و اولین ایستگاه موجود در کل قاره می‌باشد که کاملا وقف مد شده است. هفته مد داکار که به صورت سالانه برگزار می‌شود شامل یک شوی خیابانی عجیب است که ورود به آن برای همه آزاد است و توسط هزاران نفر از شهروندان پایتخت برگزار می‌شود. آداما پاریس، که یک برند هم اسم خودش دارد، نیروی محرک هفته مد و دیگر پس زمینه‌های طراحی است.

 

سارا بلسنر

پروژه طولانی مدت

“ما را از خانه صدا کن” سارا بلنسر – شرکت‌کننده‌ها منتظر آغاز یک مسابقه دو امدادی در کمپ تابستانی آکادمی تفنگداران دریایی ارتش در هارلینگن، تگزاس هستند. این آکادمی میزبان یک کمپ تابستانی برای پسران بین ۱۲ تا ۱۸ سال اطراف دنیا می‌باشد.

 

مطالعه بیشتر: فضانورد تنها

 

آموزش وطن‌پرستانه که اغلب با پیش‌زمینه نظامی همراه است، بخش اصلی اکثر برنامه‌های جوانان در روسیه و ایالات متحده است. در آمریکا، پیام‌های دوگانه “آمریکا اول” و “آمریکایی‌گرایی” علاوه بر حرکات سیاسی بزرگسالان، در کمپ‌ها و باشگاه‌هایی که جوانان در آن‌ها آموزش می‌بینند نیز دیده می‌شود. در روسیه، باشگاه‌های و کمپ‌های وطن پرستانه، توسط دولت تشویق می‌شوند. این عکاس، برای ثبت این پروژه، از ده برنامه مخصوص جوانان در آمریکا و مدارس و کمپ‌های نظامی تابستانه در روسیه نیز بازدید کرده است.

 

بندیکت کورزان نور

پرتره – مجموعه عکس

“دوبرابر مشکل، دو بار آمرزش”، بندیکت کورزن، نور و سنه دِوید، نور – نیجریه بیشترین تعداد دوقلو در دنیا را دارد که بیشتر این دوقلوها در قبیله یوروبا در جنوب غرب این کشور به دنیا می‌آیند. جوامع محلی، در واکنش به این ضریب تولد بالا، عکس‌العمل‌های مختلفی را نشان می‌دهند که از ستایش تا شیطانی خواندن این افراد متفاوت است. در برخی مناطق، دوقلوها به عنوان شیطان شناخته می‌شدند و یا در بدو تولد کشته می‌شدند. امروزه، به دنیا آمدن دوقلوها جشن گرفته می‌شود و خیلی از افراد باور دارند که تولد آن‌ها با خوش شانسی و ثروت همراه است. در شهر جنوب غربی ایگبو-اورا که معنی تحت‌اللفظی آن “وطن ملی دوقلوها” است تقریبا هر خانواده یک دوقلو دارد. در سال ۲۰۱۸، این شهر میزبان یک جشنواره دوقلوها بود که بیش از ۲۰۰۰ جفت دوقلو در آن شرکت کردند. در این مجموعه عکس، برای بیان دوگانگی هویت، عکاس‌ها و نگرش دوقلوها از دو عدد فیلتر رنگی استفاده شده است.

 

بنس میت

طبیعت، تکس عکس، برنده ورلدپرس فوتو سال ۲۰۱۹

“برداشت پای قورباغه” بنس میت –  قورباعه‌هایی که پاهایشان قطع شده و تسوط تخم قوباغه احاطه شده‌اند تلاش می‌کنند پس از اینکه دوباره به آب ریخته شده‌اند به سطح آب بازگردند. کووازنا، کارپاتیان شرقی، رومانی، آپریل ۲۰۱۸

 

مطالعه بیشتر: نامزدهای نهایی وردپرس فوتو ۲۰۱۹ – قسمت اول

 

پای قورباغه برای تامین مواد غذایی معمولا در بهار هنگامی که نرها و ماده‌ها برای جفت‌گیری و تخم‌گذاری درکنار هم جمع می‌شوند جدا می‌شود. برخی اوقات پاها هنگامی که قطع می‌شوند حیوان هنوز زنده است. سالانه به ارزش ۴۰ میلیون دلار آمریکا پای قورباغه به فروش می‌رسد و کشورهای مختلفی در سراسر جهان در این تجارت شریک هستند. بخش کوچکی از جمعیت کوه‌های کارپاتیان زندگی خودشان را با جمع‌آوری پای قورباغه در حیات وحش و فروش آن‌‎ها می‌گذارنند.

بیشتر بخوانید

مطالب مرتبط

ارسال نظر