ترجمه اختصاصی نوریاتو: من فکر می‌کنم یکی از بزرگترین ترس‌های هر عکاس خیابانی واکنش‌های مردم نسبت به آن‌ها می‌باشد. اگر ویدئوهای مارک کوهن و یا بروس گیلدن در حال عکاسی را دیده باشید احتمالا پیش خودتان فکر کرده‌اید که به زودی برایشان یک دردسر بزرگ ایجاد می‌شود.
در یک مصاحبه با مارک کوهن از او پرسیده شد که آیا به عنوان یک عکاس خیابانی تا به حال هنگام عکاسی از مردم با واکنش خشونت‌آمیز آن‌ها مواجه شده‌ای یا خیر؟ کوهن اینگونه پاسخ می‌دهد:
“اغلب اوقات من با پلیس‌ها مشکل داشتم، زیرا اگر وارد حیاط یک نفر شوی و از یک طناب که گوشه حیاط افتاده است عکاسی کنی، آن‌ها با پلیس تماس می‌گیرند اما اگر از یک کودک عکاسی کنی و مادرش شما را از پنجره ببیند، احتمالا هیجان‌زده خواهند شد.”
کوهن درمورد هنگامی که پلیس می‌آید توضیح می‌دهد:
“۵۰% مواقع من می‌توانم کار خودم را توجیه کنم. اتفاقات مختلفی برای من افتاد. چندبار هنگامی که پلیس‌ها متوجه شدند درحال عکاسی از اسکرانتون هستم از آنجا بیرون شدم. آن‌ها من را تا بیرون شهر دنبال می‌کردند. برخی اوقات دیگر نیز یک نفر شماره پلاک ماشینم را برمی‌داشت و پلیس به درب خانه من می‌آمد. یک روز یک نفر موفق شده بود خودش پلاک من را ردیابی کند و به خانه من آمد. او خیلی عصبانی بود زیرا فکر می‌کرد وقتی که من از زنش عکس گرفته‌ام باعث شده‌ام جرمش اثبات شود. هر نوع اتفاقی ممکن است رخ دهد.”
اما هیچ اتفاق جدی مانند کتک خوردن و یا شکستن دوربین برای وی رخ نداده است. مصاحبه‌کننده از او می‌پرسد: “در این اتفاقات، هیچ مشکل جدی برای تو پیش نیامده است؟” کوهن با گفتن “اساسا خیر” جواب این سوال را می‌دهد.
نکته کلیدی
در عکاسی خیابانی شما دیر یا زود یک نفر را عصبانی خواهید کرد و فرقی ندارد که از فاصله دور با لنز ۵۰ میلیمتری یا از فاصله نزدیک با یک لنز واید عکاسی می‌کنید. ولی اگر از فاصله نزدیک با فلش عکاسی می‌کنید، مطمئنا توجه زیادی را به خودتان جلب خواهید کرد. کوهن تجربه خودش از به دردسر افتادن توسط پلیس یا درگیر شدن با افراد عصبانی را برای ما شرح داده است. با اینحال او تمام تلاش خودش را کرده است تا مردم را عصبانی نکند. ولی هدف او خلق هنر و خلق تصاویر قدرتمند از لحاظ جامعه‌شناسی است.
من به شخصه ترجیح می‌دهم عکس‌های خودم را با فلش بگیرم و واکنش‌های منفی خیلی زیادی را هم به خودم جلب کرده‌ام. با این حال بدترین واکنش این است که مردم تهدید می‌کنند با پلیس تماس خواهند گرفت، سر من داد میزنند، تهدید می‌کنند که دوربینم را می‌شکنند و… ولی حتی مواقعی هم که احساس کرده‌ام زندگی‌ام در خطر است هیچکس به صورت فیزیکی به من حمله نکرده است. فکر کنم از بازی تنیس آسیب‌های بیشتری متوجه من شده است تا عکاسی خیابانی!
راهنمای عملی من برای شما به عنوان عکاس خیابانی این است که هنگام عکاسی خیابانی منتظر عصبانی شدن مردم باشید. هرچقدر هم که روشن فکر باشید، عکس گرفتن از غریبه‌ها بدون اجازه خودشان موضوع عجیبی است. علاوه بر این، بالاخره یک نفر را عصبانی خواهید کرد. اگر کسی از دست شما عصبانی شد، آرامش خودتان را حفظ کنید و برای او توضیح دهید که شما عکاس خیابانی هستید و قصد نداشته‌اید آن‌ها را عصبانی کنید. همچنین به همراه داشتن کارت ویزیت و یا چند نمونه کار هم ایده خوبی است و میتوانید به آن‌ها نشان دهید که قصد آسیب رساندن به آن‌ها را ندارید.
اینکه توسط غریبه‌ها تهدید شوید و یا سر شما داد بزنند خیلی خوشایند نیست اما فکر می‌کنم باید قبول کنیم که این بهایی است که باید برای خلق هنر بپردازیم.
