ترجمه اختصاصی نوریاتو: این عکاس که بحث‌های مربوط به قانون حمل اسلحه دردسرهای زیادی برای او به وجود آورده است، از موافقان حمل اسلحه عکس‌های تین‌تایپ تهیه می‌کند و سپس آن‌ها از این عکس‌ها به عنوان هدف استفاده می‌کنند.
عکس و متن از کاری ورز
مطالعه بیشتر: رافائل – دگرسیمایی
از صحنه‌های خشونت‌آمیزی که اخبار ملی نشان داده است تا مادر ۶۱ ساله من که به یکباره تصمیم به حمل اسلحه گرفته است، اتفاقاتی که به دلیل استفاده از اسلحه رخ می‌دهند، برای من همیشه همراه با ترس و کنجکاوی هستند. من درحال حاضر بدون هیچگونه دلبستگی شخصی به اسلحه درحال کار روی بازتاب‌های اجتماعی و مفهوم اسلحه در فرهنگ آمریکا هستم.
برای خلق این مجموعه در مورد قانون حمل اسلحه، من چادر اتاق تاریک و تجهیزات تین تایپ خودم را در لوکیشن‌های هدف شناخته شده در بیابان آریزونا قرار دادم. سپس با علاقه‌مندان به اسلحه ملاقات کردم و از آن‌ها درخواست کردم در پروژه من شرکت کنند. من از آن‌ها پرتره تین تایپ تهیه می‌کردم و پس از تکمیل شدن پروسه، به آن‌ها اجازه می‌دادم از تصویر به عنوان هدف استفاده کنند. عنوان این پروژه، یعنی “شات” به صورت همزمان به استفاده من از دوربین و استفاده شرکت‌کننده از اسلحه اشاره دارد.
مطالعه بیشتر: خیابان صدم شرقی
تین تایپ در زمان جنگ داخلی یکی از شکل‌های اولیه عکاسی بودند. سربازها اکثرا با لباس‌های نظامی و اسلحه مقابل دوربین قرار می‌گرفتند. استفاده از این فرم عکاسی در زمان حال نیز اشاره به این برهه از تاریخ دارد.
من این پروژه را به عنوان یک متد برای کاوش و تحریک آگاهی جمعی و شخصی می‌بینم. به چه دلیلی ما باید درمورد این برهه از تاریخ دوباره فکر کنیم؟ چه زمانی حقوق ما به مسئولیت تبدیل می‌شوند؟ ما چگونه باید درمورد مخالفین سیاسی یا اجتماعی خودمان فکر کنیم و چطور رد شدن از مرزها باعث تغییرات مثبتی خواهند شد؟
