ترجمه اختصاصی نوریاتو: یک عکاس به نام سو مین هام پس از پیدا کردن یک جعبه از عکس‌های پدربزرگش که در دهه ۳۰ میلادی گرفته شده بود، آن‌ها را با عکس‌های معاصر خودش ترکیب کرد و با چاپ آن‌ها روی کاغذ دست‌ساز کره‌ای، تصاویر ترکیبی بسیار زیبایی ساخته است.
عکس‌ها و متن از سو مین هام
من با دیدن عکس‌های سیاه و سفیدی که پدربزرگم در دهه ۳۰ میلادی گرفته بود شگفت زده شدم. او یک عکاس حرفه‌ای نبود، اما حساسیت هنری زیادی داشت و اگر من این جعبه عکس را پیدا نمی‌کردم پس از فوت او از این حساسیت بی بهره می‌ماندم.
مطالعه بیشتر: دریاچه قو در قاب عکس
عکس‌هایی که پیدا کردم، محو و مندرس بودند اما تصاویر آن‌ها زنده بودند و زیبایی شکننده‌ای داشتند که از بیان و ژست نشات می‌گرفت. افراد حاضر در این عکس‌ها زیبایی و وقار خاصی داشند و به ندرت پیش می‌آمد که سختی‌های ناشی از زندگی تحت استعمار ژاپن در صورت آن‌ها دیده شود. به جز چند عکس از مادربزرگم بیشتر این پرتره‌ها از افرادی گرفته شده بود که من آن‌ها را نمی‌شناختم. اما این عکس‌های بی ریا خیلی تاثیرگذار بودند و من را به تعجب واداشتند. من در تخیلاتم شروع به ساخت شعرهای بصری کوچک کردم و برای جان بخشیدن به این تصاویر فراموش شده تکه‌های رویا و خاطره را به هم دوختم.
من روایت‌های ترکیبی جدیدی ساختم که در آن‌ها گذشته و حال با یکدیگر وجود داشتند. برای این کار نیز عکس‌های پدربزرگم را با عکس‌های خودم ترکیب کردم و با یک دید جدید به آن‌ها مفهوم بخشیدم. نتیجه کار تصاویری است که مانند داستان‌های کوچک فراتر از مردم، مکان و زمانی است که به تصویر کشیده شده‌اند.
عکاسی به عنوان پنجره‌ای به مکان، زمان و خاطره به من کمک کرده است تا دوباره با پدربزرگم ارتباط برقرار کنم و برای خلق یک روایت شاعرانه دوباره با او همکاری کنم.
